از کلیدی‌ترین چالش‌های یک عکس تبلیغاتی، نورپردازی عکاسی مناسب هر محصول است. در واقع بیشترین اهمیت یک عکس تبلیغاتی، ردهای نور، بازتاب های نور و خطوط و سایه روشن‌هایی است که روی یک محصول دیده می‌شوند. از طرفی دیگر، یک عکاس تبلیغات هر چقدر هم که تخصصی و انحصاری برای یک رشته محصول عکاسی کند، باز هم با محصولاتی از جنس‌های مختلف روبه رو است. به طور مثال یک عکاس تبلیغاتی متخصص لوازم آرایشی بهداشتی، با انواع متریال‌های پلاستیک، شیشه و استیل مواجه است و باید بتواند ظاهر هرکدام را مانند جنسیت خود نشان دهد؛ استیل مانند استیل و پلاستیک مانند پلاستیک.
در واقع این وفاداری به جنسیت محصول در حال تبلیغ، از پرداختن به نورپردازی دقیق هر محصول می‌آید.
کم کم یک عکاس تبلیغاتی بر حسب تجربه متوجه می‌شود که بازتاب نور روی یک استیل با یک پلاستیک فرق دارد، یا اینکه نور در یک بلور مرغوب، متفاوت از یک شیشه‌ی متوسط می‌شکند، یا اینکه لکه‌های تیره‌ی روی استیل کجا و با چه ضخامتی ایجاد می‌شوند. عکاس با مطالعه‌ی همین بازتاب‌ها و خطوط و سایه روشن‌ها، می‌تواند هرکدام از این نورها را روی محصول رو به روی خود بازسازی کند.
تجهیزات نورپردازی در عکاسی تبلیغاتی
وقتی حرف از نورپردازی عکاسی تبلیغاتی می‌شود، به این معنی است که نور و همه‌ی مشخصات آن تحت کنترل فرد هستند، و یک مجموعه متغیر برای عکاسی به حساب می‌آیند. عکاسی‌ای که با نور طبیعی خورشید در فضای باز بدون هیچ وسایل و ابزار کنترل کننده‌ای انجام می‌شود؛ نورپردازی خاصی ندارد. در واقع در این موقعیت نورپردازی معنا ندارد؛ چون نور خورشید اساساً یک منبع وسیع و گسترده و ثابت است که بعضی از خصوصیاتش نمی‌تواند تحت کنترل ما قرار بگیرد.
البته که در این مواقع هم می‌توانیم وسایلی جانبی به کار ببریم. به طور مثال می‌توانیم برای نرم کردن سایه‌های شدید ایجاد شده توسط نور خورشید از فلاش استفاده کنیم. این مورد می‌تواند برای عکاسی تبلیغاتی مد و فشن در فضای باز مناسب باشد. یا برای جبران نور کم در یک طرف همان مدل زنده‌ی عکاسی مد و فشن، از ابزاری مانند رفلکتور (Reflector) استفاده کنیم تا نور شدید یک سمت صورت را به سمت دیگر هم بازتاب دهد و نور کلی متعادل‌تری روی صورت مدل بسازد.
اما در هر صورت، در این شرایط همین ابزارهای مورد استفاده هستند که نور را تغییر داده و کار را به مرحله‌ی نورپردازی رسانده اند، در غیر این صورت ذات نور خورشید بدون هیچ وسیله‌ی دیگری قابل تغییر و کنترل نیست. به همین دلیل وقتی حرف از نورپردازی در عکاسی صنعتی می‌شود، حتماً ابزاری وجود دارد تا نور را همانطور که یک عکاس می‌خواهد به سوژه‌ی مورد نظر بتاباند.
منابع نورپردازی
اصلی‌ترین ابزار کار نورپردازی، منابع نوری هستند. منبع های نوری به دو گروه کلی تقسیم می‌شوند:
- نور ثابت
- نور لحظه‌ای
منبع نوری که نور ثابت دارند، همانطور که از اسمشان برمی‌آید نوری ثابت و تعیین شده، بدون قطعی و به صورت یکسان به سوژه می‌تابانند. لامپ های تنگستن، نورهای سینمایی، چراغهای LED و لامپ‌های کم مصرف از همین نوع منابع نوری هستند.
در مقابل، منبع نوری که نور لحظه‌ای دارند، با نام فلاش شناخته می‌شوند و نوری شدید را در یک زمان خیلی کم تخلیه می‌کنند و به این روش به سوژه نور می‌تابانند. فلاش‌های روی دوربین یا فلاش های استودیویی از همین نوع منبع نوری هستند. فلش ها نوری شدید را در کسری از ثانیه به سوژه می‌تابانند و به این شکل کمبود نور رسیده به سوژه را جبران می‌کنند؛ در عین حال هم نیازی نیست که باقی متغیرهای مربوط به جبران نور مانند حساسیت یا ISO دستکاری شوند و کیفیت نهایی عکس را پایین بیاورند.
ابزار کنترل کننده یا شکل دهنده‌ی نور برای نورپردازی
ابزار دیگری که در واقع مکمل منابع نوری در نورپردازی هستند، تحت عنوان ابزارهای شکل دهنده به نور شناخته می‌شوند. این ابزارها، با قرار گرفتن جلوی نور یا سوار شدن بر روی منبع نور ، مشخصه‌های نور رسیده به سوژه را تغییر می‌دهند.
کمتر پیش می‌آید که یک فلاش استودیو عکاسی صنعتی با لامپی بدون سرپوش یا ابزار شکل دهنده استفاده شود. نوری که از این لامپ خالی و برهنه به وجود می‌آید، یک نور محیطی، پراکنده و غیر متمرکز است و مشخصاً به طور اختصاصی به سوژه و یا محصول مورد نظر ما نمی‌تابد. به همین دلیل، برای متمرکز کردن نور به سمت محصول و انجام کار نورپردازی، نیاز است تا از یک وسیله‌ی الحاقی روی لامپ فلاش استفاده شود.
سه مشخصه‌ی اصلی نور را می‌توان به وسیله‌ی این ابزارها تغییر داد: کیفیت، شدت و جهت نور. مشخص است که برای عملکرد بهتر، این ابزارها به رنگ مشکی ساخته می‌شوند تا عبور نور از خود را به حداقل برسانند.
