عکاسی تبلیغاتی کیف و کفش

روایت ­پردازی در عکاسی تبلیغاتی کیف و کفش

یکی از عوامل قدرتمندی که مخاطبان را به یک عکس تبلیغاتی حوزه‌ی پوشاک ( Fashion Photography ) مانند کیف و کفش متصل می­کند، روایت درون عکس ­ها است. جزئیات روایت درون عکس تبلیغاتی محصول می ­تواند با جزئیاتی از روایت دلخواه بیننده جایگزین شود، بنابراین او خود را مالک آنها دانسته و خود را به عنوان یکی از مصرف­ کنندگان آن کیف و کفش متصور می ­شود. چنین ارتباطی باعث می­شود رغبت بیننده به خرید محصول افزایش پیدا کند.

این روایت می‌­تواند واقعاً یک روایت دراماتیک باشد، یا خرده روایت‌­های کوچک­تری که قابی محدود از استفاده و بهره­ مندی کیف یا کفش در زندگی را نشان می­ دهد. به این ترتیب عکاسی تبلیغاتی کیف و کفش می ­تواند به پروژه­ای بزرگتر تبدیل شود که به یک تیم نسبتاً بزرگ اعم از عکاس، کارگردان، مدل­ها، میکاپ ­آرتیست یا آرایشگر، طراح لباس و حتی همکاری با دیگر برندهای لباس یا اکسسوری نیاز دارد.

در این حالت عکس تبلیغاتی از کیف و کفش لزوماً محدود به یک عکس مدیوم شات یا کلوزآپ از محصول نمی‌شود و حتی می­ تواند در قالب عکس‌­هایی تمام رخ از مدل‌­هایی باشد که محصول را به دست گرفته ­اند یا به پا دارند. به این شکل محتوای افزوده به عکس، به این سؤال­ها پر و بال می‌­دهد: مدل زنده چه نوع نگاهی باید داشته باشد تا متناسب با کیف و کفش باشد؟ کیف یا کفش برای چه استفاده‌­ای مناسب است؟

در این شکل از عکاسی تبلیغاتی، عکس تبلیغاتی می­‌تواند به زمینه ­ی عکاسی هنری نزدیک­تر شود و مخاطبان مختص به خود را درگیر کند. به این ترتیب باید در مورد این شکل از اجرای پروژه­ ی عکاسی تبلیغاتی با کارفرما به توافق رسید. به این معنی که باید اطلاعاتی در مورد جامعه ­ی هدف تولید کیف و کفی، قیمت آنها، رده ­بندی محصول، رده ­ی سنی مخاطبان، پلتفرم نمایش عکس­ها، فروشگاه‌­هایی که کیف یا کفش در آنها به فروش می­ رسد و موارد این چنینی که بیشتر به مصرف­ کنندگان باز می­ گردند بین کارفرما و عکاس رد و بدل شوند. ممکن است این شکل از انجام پروژه­ ی تبلیغاتی برای یک برند تولیدی اصلاً جواب ندهد؛ در عین حال که یک برند دیگر با این شکل از عکاسی دقیقاً روی نقطه ­ی علاقه و نیاز مخاطبان خود دست بگذارد.

جنسیت­ پردازی در عکاسی تبلیغاتی از کیف و کفش

یکی از موارد خیلی مهم دیگر در عکاسی از کیف و کفش مانند باقی عکس ­های تبلیغاتی، رساندن جنسیت واقعی محصول به مخاطب است. به طور مثال انواع مختلفی از متریال زیرشاخه ­ی چرم قرار می­گیرند و عکسی از یک کفش با جنس نبوک باید با جیر و اشبالت و چرم طبیعی متفاوت باشد. در این بین متریال­های براق مانند ورنی کار را سخت­تر می­کنند چون نور را به شکل شدیدتری انعکاس می ­دهند و عکاس باید علاوه بر نورپردازی خود محصول، انعکاس­های روی آن را هم کنترل کند. علاوه بر شدت نور بالای انعکاس یافته روی خود محصول که لکه­ های نوری شدید می­سازد، ابزار داخل استودیو یا خود عکاس روی محصول منعکس می­ شوند و این نیز باید حذف شود.

در مواردی البته رساندن جنس چرم طبیعی از چرم مصنوعی کار آسانی نیست و تقریباً نشدنی محسوب می‌­شود، مگر اینکه از عوامل دیگری برای رساندن جنسیت محصول کمک گرفت:

فارغ از بحث جنسیت ­پردازی با نورپردازی، استفاده از عوامل دیگر نیز می­ توانند در پرداختن به جنسیت کیف یا کفش مؤثر باشند. به این شکل که برای کفشی از جنس چرم طبیعی، می ­توان از پس ­زمینه­ ها یا سطوح نگهدارنده ­ی چوبی، سنگ­های نسبتاً بزرگ برای قرارگیری کفش یا عنصری از طبیعت کمک گرفت. طبیعتاً بیننده متوجه نیت عکاس می­‌شود و می­داند که می­ تواند به این چوب‌­ها یا عناصر طبیعی اعتماد کرده و جنس کفش را از چرم طبیعی بداند. در مقابل برای کیفی با چرم مصنوعی لازم و مناسب نیست که از متریال طبیعی استفاده شود تا حس طبیعت را القا کنند، یا حتی از متریال مصنوعی کمک گرفت تا حسی مصنوعی را منتقل کند. در این شرایط می­ شود از ایده ­های دیگری برای پر کردن کادر و خارج کردن آن از سادگی و برهنگی کمک گرفت.