عکاسی صنعتی چیست؟
عکاسی صنعتی گرایشی از عکاسی است که در خدمت معرفی آن محتوایی است که بنا است در عکس نمایش داده شود. این محتوا میتواند شامل خدمات یک کسب و کار، محیطها و مکانها، پرترههای محیطی افراد در محل کارشان و البته محصولات تولیدی در انواع و اندازههای مختلف باشد.
عکاسی صنعتی محتوای مورد نظر را در سادهترین، گویاترین و صادقترین حالت نشان میدهد.
- سادهترین، به این علت که عکاسی صنعتی فقط روی خود محتوا متمرکز است و نه موارد حاشیهای. به همین ترتیب معمولاً در پسزمینههای سفید و ساده و یا روشن عکاسی میشود. هیچ عنصر اضافهای در این عکسها وجود ندراد که حکم عنصر تزئینی را داشته باشد یا یک روایت را نقل کند.
- گویاترین، به این معنا که وظیفهی عکاسی صنعتی بیان کردن ویژگیهای ظاهری راستین و شاید ویژگیهای ماهوی و کارکردی است. به طور مثال در عکاسی صنعتی از غذا، فرد بیننده باید متوجه بشود که دقیقاً با چه متریال خوراکیای روبهرو است.
- صادقترین، به این معنا که در عکاسی صنعتی از هیچ شگردی برای عکاسی و بعد از آن برای ویرایش یا ادیت سنگین کمک گرفته نمیشود تا محتوا را به محتوای دیگری تبدیل کند. عکاسی صنعتی محتواها را به همان شکلی هست نشان میدهد.
عکس صنعتی غذا چگونه تعریف میشود؟
پیش از این گفته شد که عکس صنعتی اساساً در پی معرفی محتوا و انتقال اطلاعات است. در این میان عکاسی صنعتی غذا هم باید طبیعتاً با هدف معرفی غذاهای یک تولیدکنندهی غذا انجام شود. این غذاها هم میتوانند در قالب محصولات آماده و بستهبندی شده تعریف شوند و هم میتوانند شامل بشقابهای آمادهی غذا برای پذیرایی باشند. اما نکتهی مهم اینجا شکل عکاسی است.
احتمالاً عکسی از مواد غذایی یا بشقابی از غذای آماده که وسوسهکننده نباشد، زیبا چیده نشده باشد و با اکسسوریهای متنوع مانند انواع دستمالها، وسایل سرو و پذیرایی، ظروف و پسزمینههای مرتبط همراهی نشده باشد نمیتواند یک بیننده را برای خوردن و یا به عبارتی خرید آن غذا ترغیب کند. حال آنکه هدف نهایی عکس صنعتی در قالب معرفی محصول برای افزایش فروش تعریف میشود و در پی زیباسازی و تحریک روانی برای خرید نیست. بدین ترتیب شاید عکاسی تبلیغاتی از غذا معنای بیشتری بدهد تا عکاسی صنعتی از آن. بنابراین سؤال پیش میآید که عکاسی صنعتی غذا واقعاً چه معنایی میدهد و چگونه تعریف میشود؟
یکی از مواردی که میتوان تحت قالب عکاسی صنعتی غذا تعریف کرد، مواد غذایی آماده است. انواع غذاهای بستهبندی شده مانند آبمیوهها، نوشیدنیها، غذاهای آماده یا نیمپز، کنسروها، تنقلات، لبنیات، ادویهها، سبزیجات، صیفیجات، انواع موا اولیه مانند ماکارونی و پمواد پروتئینی بستهبندی شده و هر مواد خوراکیای که بستهبندی شده باشد، میتواند به عنوان یک محصول غذایی جلوی دوربین عکاس صنعتی قرار بگیرد. در اینجا شرایط بستهبندی شدهی غذا، به آن ماهیت محصول میدهد. به این ترتیب غذایی که با قالب بستهبندی شده در یک پسزمینهی ساده برای معرفی شکل ظاهری و کیفیات ماهوی عکاسی شود، مانند عکاسی صنعتی از محصولات غذایی است.
پرسش بعدیای که در راستای تعریف عکاسی صنعتی غذا مطرح میشود این است که این عکس صنعتی نهایتاً در چه پلتفرمی به نمایش درمیآید؟
محل انتشار عکاسی صنعتی غذا کجا است؟
عکاسی صنعتی مشابه عکاسی تبلیغاتی سعی در تحریک بیننده برای فروش ندارد. در واقع تنها کاری که عکس صنعتی غذا انجام میدهد این است که اطلاعات غذا را در قالب عکس در اختیار بیننده گذاشته و او خود تصمیم میگیرد که غذا را تهیه کند یا خیر.
به این ترتیب عکس صنعتی نه روی بیلبوردها، صفحات اول سایت، بنرها، شبکههای اجتماعی و همهی تبلیغات محیطی و اینترنتی، بلکه در محلی به نمایش درمیآید که اطلاعاتی از آن غذا مورد نیاز است. به طور مثال در کاتالوگ یک کارخانهی تولیدکنندهی مواد غذایی، یا در بخش فروشگاه یک سایت، یا در یک پست معرفی محصولات در شبکههای اجتماعی، یا در منوی یک رستوران یا کافه.
در همهی این محلهای نمایش، عکس صنعتی غذا در حال انتقال اطلاعات بوده است. اطلاعات پیرامون محصولات، خوراکیها و بشقابهای غذایی که توسط هرکدام از تولیدکنندگان فراهم شده است. بنابراین میتوان گفت که اگر مراد از غذا، یک بشقاب غذای آماده باشد، عکس صنعتی از این غذا برای کاتالوگ رستوران یا منوی آن تعریف خواهد شد. اما این عکس چه خصوصیاتی دارد؟ پاسخ به این پرسش میتواند از مسیر دیگری دنبال شود. احتمالاً منویی که پر از عکسهای زیبای وسوسهبرانگیز باشد در ابتدا خوب و حرفهای به نظر میرسد. اما هنگام انتخاب، بشقاب غذا و البته محتویات آن درون یک عکس کوچک شلوغ قابل تشخیص نخواهد بود. این منو نه تنها به مراجعهکننده کمک نخواهد کرد، بلکه او را برای انتخاب غذا گیج میکند. عکسی که توصیفش شد، عکس صنعتی مناسبی نیست.
در مقابل، میتوان از یک پسزمینهی سفید ساده -خواه پسزمینهی عمودی و خواه میز سفید ساده- برای عکاسی صنعتی غذا کمک گرفت. حتی در مرحلهای بعدتر، بشقابی که غذا داخل آن برای عکاسی قرار گرفته نیز باید سفید باشد. از رنگ سفید کمک گرفته میشود تا تمام توجه بینده معطوف به خود غذا شود و نه وسایل سرو و اشیائی که در حاشیه قرار دارند. بهتر است که کادربندی و کارداژ تمام عکسهای صنعتی غذا یکسان باشند. در نتیجه ما با چندین عکس یونیفرم صنعتی مواجه خواهیم شد که برای قرارگیری در منوی کاغذی یا دیجیتال، بخش محصولات سایت و یا کاتالوگ بینقص هستند.
تجهیزات عکاسی صنعتی غذا چیست؟
پیش از این گفته شد که بسته به خود مواد خوراکی، عکاسی صنعتی از غذا متفاوت تعریف خواهد شد. اگر مراد از غذا، مواد خوراکی بستهبندی شده باشد، در این حالت عکاس با عکاسی محصول مواجه است. برای عکاسی محصولات غذایی، از آنجایی که ابعاد محصولات چندان بالا نیستند میتوان از یک استودیو دستساز و یا سیار هم کمک گرفت.
منظور از استودیوی دستساز، اختصاص دادن فضایی نسبتاً کوچک، غیر از استودیو است که فرد عکاس میتواند خود دست به ساخت لایت باکس و رفلکتو رو دیفیوزر بزند. به این معنا که عکاس صنعتی از محصولات غذایی در جایی غیر از استودیوی تبلیغاتی و صنعتی حرفهای ناممکن نیست و میتوان این کار را انجام داد. برای این کار، احتمالاً پایه بومها در انواع ساده و بازویی در تعداد بالا نیاز است. این پایهها به عنوان استند نگهدارندهی نورهای عکاسی و سایر تجهیزات عمل میکنند. در نهایت تجهیزات نورپردازی بسته به نیاز و بودجه، روی آنها سوار خواهند شد.
اما یکی از بهترین گزینههای نورپزدازی برای عکاسی صنعتی غذا یا عکاسی مواد غذایی ، نور طبیعی خورشید است. غذا موضوعی است که به صورت طبیعی ساخته شده و خواه ناخواه با طبیعت ارتباط دارد. عکسی از غذا که در نور چراغ مهتابی با کستی سبز گرفته شده باشد هیچکس را ترغیب به خرید نمیکند. اما در مقابل، قرار گرفتن بشقاب غذا کنار پنجره، حس طبیعی آن را به بیننده القا میکند. در این حالت میتوان از یک رفلکتور برای جبران سایهی طرف مقابل پنجره کمک گرفت. بنابراین برای عکاسی صنعتی از بشقاب آمادهی غذا میتوان از این نور کمک گرفت یا نور مشابه آن را در استودیو بازسازی کرد.