عکاسی مینیمال چیست؟

عکاسی به عنوان شکلی از هنر و رسانه‌­ای برای بیان، مدام در حال رشد و نمو و نوآوری است. جنبش­‌های هنری متنوع و استایل­های گوناگونی در طول سال­ها از عکاسی منتج شده‌­اند و یکی از آن استایل­‌ها مینیمالیسم است. عکاسی مینیمال روی سادگی در ترکیب بندی عکس تأکید دارد و با کمترین عناصر ممکن داستان خود را روایت می­کند. این شکل از عکاسی روی سادگی متمرکز است و روی ابتدایی­‌ترین عناصر تکیه دارد و عناصری را که حضورشان لزومی ندارد حذف می­کند. بنابراین عکاسی مینیمال به دنبال هدف انتقال معنا از طریق ساده‌­ترین راه ممکن است. عکاسی مینیمال به عکاسان اجازه می‌­دهد تا با ساده­‌ترین ابژه ها، تنها آنچه را که می­‌خواهند عکس­‌برداری کرده و داستانی را در طول فرآیند کشف روابط میان عناصر موجود در عکس و تماشاگر آن نقل کنند.

چگونه مینیمالیسم در هنر و عکاسی آغاز شد؟

مینیمالیسم جنبش هنری­‌ا‌‌ی بود که در اواخر 1950 توسط هنرمندانی به وجود آمد که مایل بودند از جنبش­‌های هنری معاصر خودشان جدا شوند. جنبش‌­هایی که از نظر آنها کهنه و بیات و البته حوصله سر بر شده بود. به این شکل بود که مینیمالیسم از باقی بازنمایی­های تجسمی قراردادی جدا شد و در عوض، نسبت به ساده شدن محتوا با کمک گرفتن از هندسه و انتزاع تلاش کرد.

مینیمالیسم تأثیر قابل توجهی روی شکل‌­های مختلف هنرهای تجسمی مانند مجسمه و عکاسی و همچنین سینما داشت. علاوه بر این، به صورت رادیکال ادبیات و موسیقی را هم تغییر شکل داد. نویسنده­ای مانند ساموئل بکت، آثاری تولید کرده است که جزو هنر مینیمال شناخته می­‌شوند.

درک مفهوم مینیمالیسم در عکاسی

مانند باقی اشکال هنر، عکاسی مینیمال هم بیشترین حد سادگی را دارد و تمام تمرکز خود را روی یک ابژه می­‌گذارد تا اینکه بخواهد احساسات بیننده را با تعداد زیاد رنگ، بافت، جزئیات و ابژه درگیر کند. عکاسی مینیمال به بیننده نشان می­‌دهد که کمتر بیشتر است (less is more) و هم عکاس و هم بیننده را برای دیدن متفاوت به چالش می­‌کشد.

عکاسی مینیمال درباره شکستن یک ابژه پیچیده و عکاسی کردن از عصاره آن است. به عنوان یک عکاس مینیمال، شما باید به یک صحنه یا ابژه نگاه کرده و به آرامی آن را برهنه و تبدیل به تنها عصاره نهایی آن کنید تا بتوانید مهم­ترین کارکرد آن را عکاسی کرده یا ساده‌­ترین شکل آن را نمایش دهید. روی موضوع خود متمرکز شوید و تلاش کنید که آن را تنها با استفاده از آنچه که برای انتقال معنی آن ضروری است نمایش دهید.

سادگی در ترکیب بندی عکاسی مینیمال

در دنیای هنرهای تجسمی، سه عنصر بصری اصلی وجود دارند آنها نقطه، خط و سطح هستند.

نقطه کوچک­ترین اثر هر قلم است. در عکاسی هم به کوچک­ترین اثر نور که قابل شناسایی است و مقیاس کوچکی دارد نقطه گفته می­‌شود. خط، از امتداد دادن نقطه ایجاد شده و کاملاً واضح است. سطح نیز از حرکت خط در فضا به وجود می­‌آید و دو بعد دارد. در حقیقت سطح حاصل گسترده شدن نقطه است. بنابراین در عکس، عناصر کوچک قابل دید نقطه محسوب می­شوند و آنهایی که بخش بزرگی از کادر را به خود اختصاص داده‌­اند سطح به حساب می‌­آیند؛ چرا که می­توان طول و عرض حدودی آنها را تخمین زد.

در ترکیب بندی عکاسی مینیمال، از کمترین عناصر بصری استفاده می­‌شود که همان­ها، قوی­‌ترین عناصر به حساب می­آیند. به این معنا که عنصر متعدد و متنوعی در ترکیب­‌بندی قرار نمی­‌گیرند. به طور مثال کادر تنها از یک پس زمینه ساده در پلان دوم و یک سطح در پلان اول تشکیل شده. یا برای مثالی دیگر، در ترکیب بندی عکس تنها یک خط و یک سطح موجود هستند. با این حال قابل ذکر است که تمام توجه کادر بندی به همین عناصر معطوف می­‌شود. آنها قدرتمند ترین عناصر بیانی عکس به حساب می‌­آیند.

بدین ترتیب، ترکیب بندی عکاسی مینیمال از عناصر بصری کم ایجاد می­شود که تمام تمرکز را به خود می­‌گیرند. عکس مینیمال عکسی خلوت است.

عکاسی مینیمال چگونه انجام می‌­شود؟ تکنیک­های ضروری برای عکاسی مینیمال

ترکیب بندی کلید اصلی است.

عکاسی مینیمال بدون ترکیب بندی هیچ است. قبل از اینکه فکر کنید چگونه می­‌توانید از خطوط و رنگ­ها در عکس خود کمک بگیرید، تغییر دادن و بهتر کردن ترکیب­بندی را باید در سر داشته باشید چرا که در خلق عکس­‌های مینیمال حیاتی است. کادر خود را با عناصر کمی پر کنید و از پس زمینه‌­های ساده کمک بگیرید تا چشم بیننده را به کمک خطوط کمکی درون عکس به  موضوع واحدی هدایت کنید. با ترکیب بندی بازی کنید تا بتوانید داستان را با عناصر کمینه­ نقل کرده باشید.

استفاده از رنگ­ها موضوع بنیادین است.

عکس­های مینیمالیستی کمبود ابژه‌­ها و موضوعات درون خود را با کنتراست قوی رنگ­ها جبران می­‌کنند. سطوح ساده رنگ هم می­‌تواند به خوبی به عکس کنتراست اضافه کند و هم آن را از سادگی درآورد. در نتیجه عکس شما با وجود اینکه عناصری مینیمال دارد روی پای خودش می‌­ایستد. از سایه‌­های شدید هم می‌­توانید برای اضافه کردن رنگ به عکس استفاده کنید. سایه­‌های شدید می­تواند هنگام کار کردن با رنگ­های مکمل مؤثر باشد تا عکس را چشم نواز کند.

تجربه کردن بافت­ها در عکاسی مینیمال

عکس برداری از بافت‌­های موجود سطوح مختلف عمق و شخصیت (کاراکتر) عکاسانه بیشتری به ترکیب بندی عکس مینیمال شما اضافه می­‌کند. ایجاد شدن سایه از نورهای شدید برای شما بافت به وجود می‌­آورد. به طور مثال سادگی دیوار می‌­تواند جالب به نظر برسد اگر روی رنگ آن، ترک­هایش و سطح ناصاف آن تأکید کنید. بستن کادر از یک ابژه‌­ی صاف و صیقلی نرم نیز جلوی یک پس زمینه بافت­دار و یا برعکس آن، کنتراستی واضح پدید می‌آورد در عین حال که عکس شما را تمیز و روشن نشان می‌­دهد.

استفاده از خطوط برای بیان بهتر

خطوط و اشکال معمولاً برای هدایت کردن بیننده به داخل یک ترکیب بندی استفاده می­‌شوند. این تکنیک ترکیب بندی می­تواند عناصر مختلف داخل عکس را به هم وصل کرده یا آنها را ایزوله و جد از هم نگه دارد. خطوط قدرتمند عمودی یا افقی به عکس مینیمال شما ساختار می‌­دهند و به عنوان خطوط هدایتگر چشم بیننده عمل می­‌کنند.

دانستن اهمیت فضای منفی در عکاسی مینیمال

فضای منفی فضایی است که عنصری در آن وجود ندارد. فضای منفی در عکس مینیمالیستی یکی از مفاهیم مهم به شمار می‌­آید. هنگامی که فضایی را که یک عنصر را احاطه کرده وارد عکس خود می‌­کنید، ترکیب بندی بهتری خواهید داشت. استفاده از پس زمینه­‌های مینیمال مانند دیوارها یا افق­ها؛ با بافت­های متنوع یا کنتراست­‌های قوی و به کار گرفتن آنها در عکس‌تان، به شما کمک می­‌کند تا روی موضوع خود در ساده‌­ترین روش ممکن تمرکز کنید.

از چه موضوع­‌هایی می‌­توان عکاسی مینیمال انجام داد؟

موضوعات جالب برای عکاسی مینیمال در همه جا اطراف ما یافت می­‌شوند. از داخل خانه گرفته تا حیاط تا علف‌های هزر اطراف شهر یا لب دریا. برای شروع می‌­توانید وسایل روی میز خود را به شکلی منظم و در ارتباط با یکدیگر مرتب کنید تا مجموعاً ظاهر خوبی به خود بگیرند و بعد از آن عکاسی کنید. برای عکاسی مینیمال در فضای بیرون به لوکیشن‌­هایی نیاز دارید که اطراف را مشاهده و بررسی کنید تا جایی را پیدا کنید که یک ابژه یا موجود را به صورت تکی و خلوت در خود جای داده باشند. به طور مثال قله‌­ی یک کوه در مه، یا یک درخت تک یا یک ابر تنها در آسمان. بر اساس نحوه­ای که کادربندی می­‌کنید، همه اینها می­توانند عکس مینیمال جالبی به نظر آیند. بعضی از عکاسان یک قدم فراتر رفته و از هلی­کوپترها و پهبادها برای عکاسی مینیمال استفاده می­‌کنند تا یک منظره را از بالا عکاسی کنند؛ کاری که می­‌تواند یک عکس خیره کننده را از زمین در حالت ساده‌­ی خود بسازد.

علاوه بر این‌ها، سازه‌­ها، معماری­ها، بناهای یادبود و معماری داخلی می‌­توانند فرصت‌­های قابل توجه شدیدی را برای عکاسی مینیمال فراهم کنند. به دنبال طرح­های هندسی، بافت­ها و کنتراست میان روشنایی و تیرگی باشید. همه اینها وقتی به جزئیات دیده شوند می­‌توانند به طرز غیر قابل باوری خیره کننده به نظر برسند. همچنین به راه پله­ها، پنجره‌­ها، قاب­های در و همچنین مجسمه‌­ها هم فکر کنید.

در همان حال که ممکن است در ابتدا گشتن دنبال موضوع و ابژه­ی جالب برای عکاسی مینیمال در فضای پیرامون شما برای شروع اذیت کننده و کسل کننده باشد، حتماً با تمرین آن را پیدا خواهید کرد و محلش را نشان می‌­کنید، بنابراین ادامه دادن به این راه برای شما آسان­تر خواهد شد. در ادامه خواهید دید که حذف کردن عناصر اضافی برایتان راحت­تر شده و به زودی متوجه خواهید شد که با مقدار کمی تلاش، به راحتی متوجه حضور موضوعات جالب برای عکاسی مینیمال می‌­شوید.