عکاسی صنعتی چیست؟
هدف از عکاسی صنعتی در قالبهای معرفی خدمات، محصولات تولیدی، خط تولید، محیط تولید و افراد تولیدکننده تعریف می‌شود. یکی از اساسی‌ترین معیارهای تفاوت این شکل از عکاسی با عکاسی تبلیغاتی ، صداقت در بیان و پیروی نکردن از سیاستهای کلان تبلیغاتی است. در عکاسی تبلیغاتی و عکاسی فشن و مد، اثرگذاری عکس روی بیننده از مسیر روانی انجام می‌پذیرد. روشی که عکس تبلیغاتی به کمک آن بیننده‌ی خود را تشویق به خرید میکند روشی سلبی محسوب می‌شود. به این شکل که بیننده احساس میکند اگر محصول درون عکس را نداشته باشد شبیه باقی جامعه نیست، چیزی کم دارد و خوشبختی، سعادت و آسایش زندگی او وابسته به محصول درون عکس است. همچنین که دور نماندن از زمانه و ترندها نیز طبیعتاً یکی از محرک‌های اصلی خرید یک محصول از طریق عکسهای تبلیغاتی است. بنابراین باید یادآوری کرد که در عکسهای تبلیغاتی سیاستی که دنبال می‌شود سیاستی فرای یک ایده‌پردازی در حد عکس تبلیغاتی است. این عکس بنا است به بیننده دروغ بگوید، احساسات و نقطه ضعف‌های او را تحریک کند و از نظر روانی روی او اثر بگذارد.
عکاسی صنعتی از این سیاستهای تبلیغاتی پیروی نمیکند. عکاسی صنعتی به دنبال نشان دادن خود محصولات و خدمات و نحوه‌ی تولید آنهاست. آنچه که عکس صنعتی به مخاطب عرضه میکند یک محصول در بهترین حالت خود نیست؛ بلکه آن چیزی است که واقعا وجود دارد. حتی در عکاسی صنعتی از محیط کارخانه و پالایشگاه نیز جنبهی رئال عکاسی در اولویت است. بنابراین تصویرسازی‌های سنگین در نرم‌افزارهای ادیت عکس، ادیت‌های سنگین، ویرایش بخشهایی از عکس و دست بردن در آن، در عکاسی صنعتی جایگاهی ندارد.
به طور مثال، یک عکس تبلیغاتی از یک محصول مانند عطر، شامل خود محصول در یک پسزمینهی زیبا با انواع اکسسوری‌ها و ابزارهای حاشیه‌ای مثل گل و لوازم آرایش است که در نهایت تصویری چشم‌نواز می‌سازد. یا یک عکس تبلیغاتی از یک بشقاب غذای ایرانی، شامل یک پسزمینهی طبیعی و مرتبط، خود بشقاب غذا، پیاله‌های پیش‌غذا، انواع قاشق و چنگالها و ابزارهای سِرو زیبا و خاص، انواع دستمالها با نقوش مختلف، گلدانی مختصر از گل، تکه‌های نان و شاید هم مواد اولیه‌ی همان بشقاب غذا باشد. در این حالت بیننده به خرید و میل این غذا ترغیب می‌شود.
اما در یک عکس صنعتی با همین مثال‌ها، بیننده تنها با ویژگی‌های ظاهری مانند رنگ و شکل و اندازه‌ی محصول و احتمالاً خصوصیت منحصربفرد آن -اگر در تصویر قابل مشاهده باشد- آشنا خواهد شد. در این عکاسی، این خود بیننده است که تصمیم میگیرد از خدمات درون عکس بهره‌مند شود و محصول درون عکس را خریداری کند یا خیر؛ نه اینکه خرید به او القا و تحمیل شود.
ادیت در عکاسی صنعتی چه جایگاهی دارد؟
همانطور که پیش از این اشاره شد، ادیت عکاسی صنعتی در محدوده‌ی زیباسازی محصول و افراد تعریف نمی‌شود. به طور مثال
- از بین بردن ایرادات صورت افراد
- افزودن تصویرسازی‌های جالب توجه به عکس محصول
- انتخاب بهترین رنگ پس‌زمینه‌های مرتبط با حس و حال محصول در نرم‌افزار
در ادیت عکاسی صنعتی وجود ندارد. در واقع ادیت در عکس صنعتی بنا نیست ارزش افزودهای به محتویات درون عکس اضافه کند. ادیت در عکاسی صنعتی تنها به اصلاح نور و رنگ خلاصه می‌شود. به این معنا که با هر تنظیماتی، باز هم ممکن است که وایت بالانس دوربین حق مطلب را ادا نکند و عکاس مجبور باشد در مرحلهی ادیت روی نور و رنگ دست ببرد. به خصوص که محیطهای داخلی کارخانه‌ها و پالایشگاه‌ها به هیچ وجه نورپردازی مناسبی برای عکاسی ندارند و عکس خام ابتدایی ارزش انتشار نخواهد داشت. به هر جهت این عکس در ادیت هر چه بیشتر به محصول یا محتوا یا محیط واقعی نزدیکتر می‌شود. علت این کار هم این است که عکس صنعتی بنا است همه چیز را همانطور که هست نشان بدهد. ادیت عکس صنعتی هم در خدمت واقع‌گرایی و نشان دادن محتویات عکس در حالت واقعی‌شان است.
ادیت عکاسی صنعتی چگونه انجام می‌شود؟
از آنجایی که عکاسی صنعتی میتواند در قالبهای مختلفی انجام شود و هم شامل محصولات تولیدشده می‌شود هم شامل خط تولید آنها یا محل‌هایی مانند پالایشگاه و کارخانه و کارگاه، ادیت این عکسها بسته به محتویات درون آنها انجام می‌پذیرد.
ادیت عکاسی صنعتی محصول
یکی از پرکاربردترین عکسهای صنعتی، عکسهای محصولاتی هستند که برای معرفی صرف محصول در فروشگاههای اینترنتی یا کاتالوگ‌ها قرار می‌گیرند. در این عکسهای صنعتی، محصول به سادگی و بدون هیچ عنصر اضافی دیگری جلوی یک پسزمینهی سفید قرار میگیرد. به این شکل هیچ عامل مزاحمی توجه بیننده را به خود جلب نمیکند. اما در بسیاری از مواقع، این پسزمینهی سفید هنگام عکاسی میتواند مشکلآفرین باشد. به این ترتیب که یک جسم صیقلی، نور بازتابیده شده از پسزمینهی سفید را بازتاب دهد. در نتیجه حاشیه‌های این محصول واضح و قابل تشخیص نخواهد بود. همچنین که به دلیل بازتاب نور سفید از پسزمینهی سفید عکاسی صنعتی، نورسنجی دچار اختلال شده و عکاس موظف است برای هر محصول با رنگهای متفاوت تیره و روشن، باری دیگر نورسنجی کند. این مشکل میتواند در مرحلهی ادیت عکاسی صنعتی برطرف شود. به این شکل که عکاس محصولات را در پس‌زمینه‌ای که مناسب میدند عکاسی کرده و بعد آنها را هنگام ادیت دوربری کرده و روی یک پسزمینهی سفید قرار می‌دهد. البته که این کار با اجسام صیقلی باز هم چالشهای خود را دارد. بنابراین می‌توان بازتابهای رنگی ایجاد شده توسط پس‌زمینه‌های رنگی را در مرحلهی ادیت برطرف کرد و رنگ بازتابها را تغییر داد.
ادیت عکاسی صنعتی محیطهای صنعتی رو باز
یکی دیگر از عکاسی‌های پرتکرار صنعتی، عکاسی از محیط کارخانه و پالایشگاه است. در این شکل از عکاسی، عکاس قدرت نورپردازی کل ساختمان را ندارد و مجبور است با نور محیطی موجود عکاسی کند. بنابراین یکی از چاره‌ها برای برطرف کردن این موضوع، صبر کردن برای رسیدن به یک زمان و ساعت مناسب برای عکاسی است. معمولاً ساعات طلایی یا golden hour و یا ساعات آبی یا blue hour یکی از بهترین گزینه‌ها برای عکاسی صنعتی از پالایشگاه‌ها با نور موجود کارخانه هستند.
ساعات طلایی حدود یک ساعت قبل از غروب خورشید و یک ساعت بعد از طلوع آن هستند. نور خورشید در این ساعت به زرد و نارنجی میل میکند و مشابه طیف نوری سفید در تمام طول روز نیست و در عوض ته‌مایه یا کَستی گرم دارد.
ساعات آبی نیز تقریباً یک ساعت قبل از طلوع خورشید و یک ساعت بعد از طلوع آن محسوب می‌شوند و جلوه‌ای سرد اما اسرارآمیز به عکس می‌دهند. در این ساعات به اصطلاح گرگ و میش، عکس صنعتی از ساختمان کارخانه حالتی زنده در تاریکی می‌دهد. یکی از جنبه‌های مثبت دیگر استفاده از این نور هم به این مسئله بازمی‌گردد که چراغ‌های ساختمان با نورهای گرم زرد و نارنجی ثبت خواهند شد و کنتراست دو رنگ مکمل آبی و نارنجی، عکس نهایی را جذاب‌تر کرده و اتمسفر خشن، زمخت و سنگین محیط اطراف و ساختمان را تعدیل میکند.
به این ترتیب و با توجه به گفته‌ها مبنی بر محدودیت‌های نورپردازی در عکاسی صنعتی از محیطهای صنعتی فضای باز، کمک گرفتن از ادیت عکاسی صنعتی برای شدت دادن به نورهای نارنجی و آبی ساعات طلایی و آبی در کنار محیط صنعتی بسیار پرکاربرد و مثمر ثمر است. در واقع در این حالت اشباع این دو رنگ هستند که ادیت می‌شوند و دستکاریای در عکس صورت نمی‌پذیرد.
